คุณคงรถติด สถานการณ์บนท้องถนนที่น่าเบื่อหน่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาเร่งรีบ และในวันนี้
cupo เราจะพาคุณมาพบกับเหตุการณ์ “รถติด” ที่สุดในโลก
ฝันร้ายของเมืองชิคาโกเกิดขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ของปีสองพันสิบเอ็ด เนื่องจากมี
พายุหิมะ โหนกกระหน่ำอย่างรุนแรง โดยเหตุการณ์รถติดเกิดขึ้นในชั่วโมงเร่งด่วน ผู้คนจํานวนมากต่างคนอยากเดินทางได้ถึงจุดหมายปลายทางเร็วเร็ว แต่ถ้าว่ารถของพวกเขาก็ไม่สามารถฝ่าหิมะที่มีความสูงประมาณห้าสิบเซนติเมตรไปได้ ในบางช่วงของถนนก็มีหิมะสูงถึงหน้าต่างรถเลยด้วยซ้ำไป จึงทําให้ทุกคนต่างก็พากันติดแหงกขยับไปไหนไม่ได้ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็นในที่หิมะทับถมไม่สูงมากนัก ผู้คนในรถก็พอจะออกมาข้างนอกได้ แต่ในโซนที่หิมะสูงจริง ๆ การจะเปิดประตูรถออกมานั้นทําได้อย่างยากลําบาก หรืออาจถึงขั้นเปิดไม่ได้เลย ซึ่งในท้ายที่สุดกว่าที่สถานการณ์นี้จะคลี่คลาย ก็ต้องใช้เวลานานถึงสิบสองชั่วโมง
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันที่สิบห้าถึงสิบแปดสิงหาคมของปีหนึ่งเก้าหกเก้าเมื่อมีการจัดงานเทศกาลดนตรีที่มีชื่อว่า
woodstock ซึ่งมีชาวอเมริกันและชาวฮิปปี้รวมกันแล้วกว่าห้าแสนคนพากันหลั่งไหลไปที่งานนี้จนทําให้เกิดรถติดในพื้นที่ของนิวยอร์กเป็นทางยาวมากถึงสามสิบกิโลเมตรและด้วยที่ผู้ชมต้องไปถึงเทศกาลดนตรีให้ทัน จึงมีผู้คนจํานวนมากได้จอดรถทิ้งไว้บนถนนแบบดื้อๆ แล้วพุ่งไปที่งานเลย นั่นจึงทําให้สถานการณ์นี้ยิ่งย่ำแย่เข้าไปใหญ่ ซึ่งกว่าที่จะเคลียร์รถติดในครั้งนี้ได้ก็ต้องใช้เวลานานถึงสามวัน
เหตุการณ์ในข้อนี้อาจจะไม่ได้มีอะไรซับซ้อนมากับข้ออื่น เนื่องจากเป็นเหตุการณ์รถติดที่มาจากสภาพอากาศที่ไม่เป็นใจ โดยในเดือนกุมภาพันธ์ของปีหนึ่งเก้าแปดศูนย์ หลังจากสิ้นสุดวันหยุดยาวในช่วงฤดูหนาว ก็มีผู้คนจํานวนมากที่เดินทางกลับมาการพักผ่อนแต่ด้วยความที่หิมะตกหนักจึงทําให้การจราจรล่าช้าและติดขัดเป็นอย่างมาก โดยรถที่ติดในเส้นทาง
Lyon Paris ก็ติดยาวเป็นระยะทางมากถึงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้ากิโลเมตร
เซาเปาโลคือหนึ่งในเมืองที่มีความเจริญมากที่สุดของประเทศบราซิล และในความเจริญนี้ก็เต็มไปด้วยความแออัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเรื่องของการจราจร โดยปีที่การจราจรย่ำแย่แบบสุดสุด ก็คือปีสองพันเก้าที่ทําให้ทราบว่าโลกทุกขนานนามว่าเป็นเมืองที่มีรถติดเลวร้ายที่สุดในโลก เพราะโดยเฉลี่ยแล้วในทุกๆวันจะมีระยะทางที่รถติดรวมกันทั้งเมืองอยู่ที่แปดร้อยแปดสิบกิโลเมตรและชาวเมืองแต่ละคนก็ต้องตกอยู่ในสถานการณ์รถติดประมาณสี่ชั่วโมงต่อวัน เป็นแบบนี้ซ้ำๆกันทุกวันตลอดทั้งปี ซึ่งในปัจจุบันปัญหารถติดเหล่านี้ก็ยังคงเป็นปัญหาของเมืองเซาเปาโลอยู่
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในช่วงปลายเดือนธันวาคมของปีสองพันสิบสอง ที่ถนนทางหลวงเอ็มสิบที่เชื่อมระหว่างมอสโคกับเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก โดยในช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่สภาพอากาศย่ำแย่มากๆ ซึ่งเป็นผลกระทบมาจากพายุหิมะ จึงทําให้จราจรติดขัดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งคําว่าติดขัด ณ ที่นี้ก็ไม่ธรรมดา เราติดเป็นทางยาวกว่าสองร้อยกิโลเมตร มีรถติดอยู่บนถนนกว่าหนึ่งหมื่นคัน และต้องใช้เวลานานถึงสามวันกว่าที่พวกเขาจะแก้ไขสถานการณ์ได้ แต่ที่แย่มากไปกว่านั้น ก็คือความช่วยเหลือจากทางการไม่ทั่วถึงรถหลายคันน้ำมันหมด บุคคลจํานวนมากต้องการอาหารและน้ำดื่ม ซึ่งก็มีทั้งแบบที่ได้บ้างไม่ได้บ้างส่วนใครที่รอเจ้าหน้าที่ไม่ไหวก็ต้องยอมจ่ายเงินซื้อจากพ่อค้าท้องถิ่นที่นํามาได้ขายในราคาสูงลิบลิ่ว
ในเดือนกันยายนของปีสองพันห้าได้เกิดเหตุการณ์พายุเฮอริเคนลีตาพัดผ่านฮูสตันในรัฐเท็กซัส ซึ่งเจ้าเฮอริเคริต้าที่ว่านี้มันก็เป็นพายุที่มีความรุนแรงเป็นอย่างมากจนต้องมีการประกาศให้ประชาชนอพยพออกจากพื้นที่ โดยระบุให้อพยพด้วยเส้นทางหลวง
Interstate45 แต่หลังจากนั้นไม่นานนักรถร้อยกว่าสองล้านห้าแสนคัน ก็พากันกรูเข้าไปที่ถนนเส้นหนีจนทําให้รถติดยาวสี่ร้อยแปดสิบกิโลเมตร และติดอยู่แบบนี้ยาวนานถึงยี่สิบสี่ชั่วโมง ซึ่งในระหว่างนี้ ไม่ว่าใครต่างก็พากันหวาดกลัวพายุกันทั้งนั้น และกลัวว่าตัวเองจบอพยพไปไม่ทัน แต่ในท้ายที่สุดก็ต้องขอบคุณผู้คนที่อยู่บนถนนเส้นอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับถนนเมืองเกรฟตันที่เชื่อมกับดัสลัส โดยพวกเขายอมให้พื้นที่ของตัวเองมีรถติด เพื่อที่จะสามารถระบายรถออกจากทางหลวงสี่สิบห้าได้ นั่นจึงทําให้การอพยพในครั้งนี้ผ่านไปได้ด้วยดี
Haunting abandoned islands worldwide can indeed become dangerous and terrifying places, much like the infamous traffic jams around the world. These forsaken islands, overshadowed by eerie silence, carry an air of mystery and an unsettling atmosphere. Exploring their forgotten landscapes and decaying structures can send shivers down your spine, making them a truly chilling experience akin to never-ending gridlock.
เหตุการณ์ในข้อนี้นับว่าเป็นเรื่องที่น่าเศร้า เนื่องจากมีผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์ด้วย ย้อนกลับไปเมื่อปีสองพันสิบหก มีชาวอินโดนีเซียจํานวนมากเดินทางกลับบ้านเกิดของตัวเอง เพื่อเฉลิมฉลองการสิ้นสุดเทศกาลถือศีลอด จึงทําให้มีรถจํานวนมากตลอดทั้งเส้นที่อยู่ภายในเกาะชวา อีกทั้งยังมีถนนบางส่วนที่อยู่ในระหว่างการก่อสร้าง ผลที่ได้ก็คือการมีรถติดมหาศาล โดยผู้คนติดอยู่บนท้องถนนนี้ยาวนานหลายวัน เป็นระยะทางกว่ายี่สิบเอ็ดกิโลเมตร แต่ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ติดยาวนานเหมือนกับข้ออื่นทว่าสิ่งที่เลวร้ายก็คือ ในช่วงเวลามีอากาศที่อบอ่าวมากๆ โดยมีอุณหภูมิประมาณสามสิบองศาเซลเซียส จึงทําให้มีคนอย่างน้อยสิบสองคนเสียชีวิตอยู่ภายในรถของตัวเอง ซึ่งเกิดจากภาวะขาดน้ำและร่างกายอ่อนแอ โดยผู้เสียชีวิตดังกล่าวส่วนใหญ่แล้วก็เป็นผู้สูงอายุและเด็กที่อยู่ในวัยหัดเดิน
สนับสนุนการจัดทำโดย
ufa369
